o eski aşkım
lisede bi kız vardı adı bahar ilk sevdigim kız. ama karşılıksız. kızı her gördügümde elim ayagım titriyordu kekeme oluyor kalp atışlarım hızlanıyordu kızın gözleri hala aklımdan gitmiyor. neyse. kaç kere niyetlendim kıza gidip söylemeye. ama yapamadım baktım yüz yüze söyliyemicem en iyisi telefonda söylemek dedim. biraz dedektiflik yapık kızın baba adını ve nerde oturdugunu ögrendim . telefon rehberinden buldum ama telefonda dahi kızın sesini duyunca heyecanlanıyordum. ve malesef okul bitti baharı artık göremeyecektim. unutmaya çalıştım unutur gibi oldumda. ama kendimi kandırdıgımı askere gidince anladım.askerde insan kendini çok yanlız hissediyo. aksilik kızın telefonu hala aklımdaydı. içimden bir ses baharı arayıp çook çook geçte olsa onu sevdigimi söylemem gerektigini söylüyordu. dayanacak güçüm kalmamıştı ve aradım bahar çıktı telefona. ve ona butün olanları anlattım. ve bana dediki. keşke bunları zamanında söyleseydin artık çok geç ben nişanlıyım bu yaz evlenicem deyince ben yıkıldım. ama biyandanda rahatladım. çünkü artık içim içimi kemirmiyodu. şimdi bahar kadar sevecegim bir kız çıkmadı karşıma. bunu genel bölümde anlattım ama burayada koymak istedim
