Platonik Sessizlik
Sessizce bir kizi seviyorum
Ona bile söylemedim henüz...
Sadece gözlerim
Ve gözleri biliyor
Bazan gözlerim
Bazende dilim variyor söylemeye
Ama ben mani oluyorum.
Sessizce bir kizi seviyorum
Oturmuşum Sinop zindanina
Karsi yaka bir ormanda
Sirtim kabuğu kabarmis bir ağaca yaşli
Ve ben belki de böylesi bir platonik aşkin
Tek eylemcisiyim Noel'de.
Sessizce bir kizi seviyorum
Yeşil çay dağlarina yaka
Karadeniz kiyisinda
O, deli bir cakayla
Beni hayat denizinde
Yüzdüren son yelkenli Taka.
Sessizce bir kizi seviyorum
Her kelimesine kattigi "da" hecesi
Gönlü Rus kraliçesine düşmüş asi bir gürcüye
Sanki kraliçenin "evet" demesi,
Heyhat!..
Her aci ve sevince kiler olan ciğerim,
Her aci ve sevince şahit olan gözlerim...
Taniyorlarsa birazcik şu aşki
Her ne sebep ve hikmet icerisinde
En uzağinda bir diyarda
Yaşiyor olsam da ben
Sessizce o kizi seviyorum Hala "da"...
