Şiir Nehri -2- [Arşiv]

Gecikmiş Bir Mektup…

Karanlık kendi içinde ilerlerken
Hep karanlığa karışır.
Yetmez kolların sarmaya sevdiğini
Ararsın boşuna aydınlığı
Bir yaprak hışırtısı gibi
Rüzgârında dalların…

Gece kara
Gözler kara
Uyku kapkara

Kaçsan gitsen buralardan
Bu dipsiz derin kuyulardan
Siler bellekleri gece
Anlamsız kıvrımlarında hayatın
Ama inadına meyve verir ağaç

Sen yüreksizliğine ağla
Akıt gözyaşlarını
Yalancı düşlerin kuyusuna

Nükhet Everi

MsXLabs Üye Girişi