yanlızlığım bir çığlıktı hepiniz mi sağırdınız
gecem, yine kaldık başbaşa
bir sen, bir de ben
sabaha kadar beraberiz.
yine gece, yine ben yanlız, buruk
iki iyi anlaşan arkadaşız senle
gecenin hangi diliminde belirsiz
balkondayım...
bakıyorum şehrin ışıklarına
ciğerlerim patlarcasına bağırıyorum
duyan yok ama ordalar görüyorum
ışıklar var heryer de
neden cevap vermiyorlar, niye duymuyorlar beni
merak ediyorum...
gecenin sessizliğinden gelen
bir araba sesi ile irkiliyorum
ve fark ediyorum ki
kalbimden çıkan çığlığım
aslında kalbimin duvarlarına çarpıp geri dönüyor
kimse duymamış, kimse görmemiş beni
yine yanlızlığım ile başbaşa sabah yaklaşıyor
çaresiz dönüyorum yatağıma
umudum yüreğimde, dalıyorum uykuya
ertesi gece yine buluşmak üzere...
