Geceler düşmanım olmaya başladı…
Bana sensizliği canımı acıtırcasına yok yok ,hatta beni öldürürcesine hatırlatan o geceler…
Sadece karanlıkla,yorganımla,kendimle baş başa kalınca hatırlayıveriyorum sensizliği,gidişini elveda edemeyecek kadar vücudumu saran o aptal utangaçlığı…
N'apim işte hatırlıyorum.aslında hatırladığım sensizlik ya da sen değilsin biliyomusun sevdiğim?hatırladığım çevremdekiler oluyor.şöyle bir gözlerimi açıp bakıyorum etrafıma o kadar!sonra yine yanımda olmayan sana sığınmaya devam ediyorum,geri dönüyorum sensizliğime sevdiğim!!!!!!!!!!
