Klasik Gitar
Tarihçesi, türdeşleri ile ele alındığında 16. Yüzyıla hatta öncesine uzanan klasik gitar, İspanyol Flamenco tarzının esas enstrümanı olarak 19. Yüzyıldan itibaren yaygınlaşmış ve bugünkü şekline kavuşturulmuştur. Modern gitar türlerinin tamamının atasıdır. Ağaç gövde ve ses deliği; ayrıca alt üç telinin naylon türevi olması tipik özelliklerindendir.
Akustik Gitar
Gövdesinin (kasa) ve ses deliğinin klasik gitara göre daha genişçe olması; tüm tellerin çelik veya türevi olması esas farklılıklarıdır. Amerikan Folk Müziği (Country-Blues) soundu için geliştirilmiş, özgün tınısı ile tüm dünyada gitar müziği içinde yerini almıştır. Daha çok Rock (özellikle slow-rock), Blues ve Folk müziğe yatkın bir soundu vardır.
Elektrik (elektro)
GitarStandart gitar üzerinde yapılan değişikliklerle biçimini bulan modern bir enstrümandır. Gitarın gövdesine, ses deliğinin bulunması gereken yere konulan manyetik (mikrofon vazifesi gören elektro-mıknatıs) ler sayesinde tel titreşimleri amplifikatöre gönderilir. Özellikle yüksek sesli ve güçlü bir sound için geliştirilmiş, mikrofona ihtiyaç duymaksızın daha geniş alana sesi yaymak üzere biçimlendirilmiştir.
Les Paul, Leo Fender gibi tasarım ustaları sayesinde 1940' lardan beri üretilmekle birlikte Rock'n Roll ile hayat bulan elektro gitar faktörü, daha sonraları da Jimi Hendrix, Frank Zappa gibi gitarist öncüler tarafından yapısal değişikliklere ve efekt zenginliğine kavuşturlulmaya başlanmıştır.
Bugün elektro gitar ve efekt soundları tam bir "ses mühendisliğisahası açmıştır. Sınırsız ses varyasyonları performansçıya geniş bir yelpaze sunmaktadır. Müziğin her köşesinde kendine yer bulan elektro gitar, özellikle rock, blues ve jazz dan dünya müziğine ulaşan çizgide cazip bir enstrümandır. Akustik ve Klasik gitarların yapısı değiştirlmeden " elektrik " hale getirilenleri olduğu gibi, standart masif gövdeli bir elektro gitar: ses deliği bulunmayan, yekpare ve görece ince kasalı, tüm telleri çelik veya metal türevi olan bir çalgıdır.
