Babam bir çiçek olmalı,
Hiç koklayamadığım.
Kolları; arşa ulaşan bir ağaç olmalı,
Bedenini hiç saramadığım.
Babam güzel bir hayal olmalı,
Aradığımda bulamadığım.
Sadece bir resmi var elimde,
Bir resminden tanıyorum babamı.
Nekadar sevecenmiş
Nekadar sevgi doluymuş yüreği,
Resminde babam sevgi ile bakardı.
Birde yanım da olabilseydi
Özlemiyle bükük kalmış boynumu
Kucaklardı elbet
Öperdi öperdi
Sevgiye hasret yanaklarımı.
Babam kovanda bal olmalı,
Tadını hiç alamadığım.
Gözleri başım üstü gök kubbem
Uzanıpta dokunamadığım.
Babam güzel bir hayal olmalı,
Aradığımda bulamadığım.
İsa Karakaş
