Gordugu en guzel kadindi. Yemin edebilirdi bunun icin ama uyanabilirdi sessiz kalmak gerekirdi.
Sol eli sag gogsunun altinda, sag eli yuzunun hemen ustunde; alninda, sanki bas parmagini biraz daha kaldirsa bir seyi isaret edecekmis gibi. Minicik agzindan opulmek kokulu nefesi siziyordu usulca.Govdesi usulca sarsiliyordu nefes aldikca.Bunun disinda hic kipirdamiyordu. Sandi ki; sanki zamani durdurmustu. Adam ellerini cenesinin altina koymus, koltugun ucunda, ileri dogru egilmis dikkatle bakiyordu ve yemin edebilirdi; hayatinda gordugu en guzel kadina bakiyordu.
Hayatinda gordugu en guzel kadin, adama kendini hatirlatiyordu.Hayatinda gordugu en guzel kadina benzemek adami rahatlatiyordu.Elleri cenesinin altindayken ise her sey gayet olurluydu. Simdi onu kollarina alabilir hemen oradan cekip gidebilirdi.Gidebilirlerdi. Adamin umudu vardi henuz.Kadininsa guzel gozleri.Butun guzelligim senin yuzunden dedi hayatinda gordugu en guzel kadin.Adam ellerini cenesinin altindan cikarip dusundu. Iki gozu, bu ellerinin arasindaki yuzu mu guzellestirmisti gercekten bu kadini?Nefesi kesiliyordu bu kadin ona bakarken. Gozleri en keskin kokular gibiydi.Genizden baska bir de kalbini yakiyordu.Kadin hayatinda gordugu en guzel kadindi.Yemin edebilirdi.
Aklindan bin turlu dusunce gecti. Milyonlarca senaryo. Alip gidebilirdi. Gelebilirdi. Gidilecek neresi varsa guzellesirdi. Parmaklarini izledi, parmak uclariniKalbine dokunusunu daha ilk degisinde parmaklarina.. Ve kalmak istedi, dursaydi zaman insan omrunde bir kez olsun, iste bu an olabilirdi ancak ve boyle guzel sakiyabilirdi pencerenin disindan gelen sesleri; yazin habercisi, sabahin tetikleyicisi melodileriyle kuslar.Parmaklarini izledi..Parmaklarini ozledi..Saatler once, tam buradaydi dedi.Tam burada.Optu kendi avuc iclerini.
Milyonlarca senaryosunu ceplerine doldurmak icin kalkip giyindi.Gulumsemesi suratina yayilmis degildi.Gulumsemesinin suratina yayilmasini sevmezdi.Bazen hatirlayamadigi anilari icin uzuldugunde, omrunun yarisinin bosa gittigini dusunurdu.Hatirlayabilmek icin iyice bakti etrafa. Bosa gecemezdi bu en guzel zamanlar ve hafifce bukulmus duvar kagidini bile sindirdi gozlerine..Odanin, esyalarin fotograflari vardi kare kare yuzunde. Hafifce kivrilan dudagindan yere yuvarlanmasin diye yuttu guluslerini. Uyanmasin diye sessizdi alabildigine. Cebinde milyonlarca ihtimal.. "Gelebilirdi""Gidebiliriz"Cocuklugumdan baslar, omrumun sonuna uzun bi seyahat edebiliriz.
Bileklerine takildi gozu, nasil ince ve narin.. Nasil guzel kokan boynuyla es tadi teninin her kosesinin.
Aklina gelen sey canini *****;
"o sarmalayici karanlikta, baska birinin kollarina hapsolmusken, hayatta elde edebilecegimiz her seyin sonunda cope gidecegini anladiginiz zaman aglamak cok kolaydir...
sevdiginiz herkesin size sirt cevirecegini ya da olecegini fark ettiginiz zaman aglamak cok kolaydir..."
Uyanmasindan korktu bir an, ayaga kalkmak istedi, sonra yine oturdu tam yuzunun golgesine.. Tum gece boyle gecmistiAglamak istedi o an, hickiriklari duyulsun yedi cihandan..Bagirarak uyandirmak istedi, saclarindan tutup suruklemek belki. Gucu yetmedi, kalkamadi oturdugu o koltuktan.Koltugun ne renk oldugunu farketti birden. kirmizi.kirmiziyi sevmezdi.Oturdugu koltuk birakmak bilmedi bedenini.
Kirmizida hapsolabilmek her yigidin harci degil.diye dusunurken aglamak istemedigini farketti.
Gordugum en guzel kadindi dediSanki bir an gelip akli ucup gitmisti, ceketine dogru uzandi eli..Yatagin basucuna kadar tek hamlede yurumek istedi, aglamak istemedigini fark etti ve o an gitmek istedi..Kalip bir kac saniyede buldu parmaklari ceketini, ayni cabuklukla sirtina gecirdi.Kapiya kadar yurudugunde her sey aniydi..bir an di ve eskidiKoltuk gozunde kuculmustu uzaklastikca, sanki tum omru oraya sigip yitmisti..
Adam coldu ve kadinda serap.
Bir gun bir dumanla birlesirlerdi.Bir kum firtinasi, bir goc eden kalabalik.Ayak izleri gibi kumdaki ve tabii el izleri.Bulusurlardi yine, avucuna degerdi avuc icleri..
Damardan huzur enjekte edilemedigi de nerden cikmisti.Hatta o avuclarindan puskurtmustu huzurun polenlerini ve soludugu hava kadar kucuk taneciklerle kaninda dolasan ta kendisiydi.Bulusacaklarindan emin olmasa, colde su olmazdi serabina.. Bulusacaklarindan eminken onu geri geri iten bir ruzgar esiyordu sanki actigi kapidan..Nerde? ve Ne zaman?Hangi kahvaltisiz sabahlardan, hangi oteki gunlerden sonra?Ne zaman?Dusunmemeye yemin etmeliydi sanki, ayaklarina soz gecirmek zorlastikca gidebilirdi.Tikayabilirdi kulaklarini, onu orda; pembeli morlu uykularinda birakabilirdi o odada..Bulusacaklardi emindi.Ah! Bilekleri..Parmaklari ve beyazlari kiskandiran teni.Cekti kapiyi..
Yataginda bir kadin irkildi. Sanki az once tum ruzgarlari teget gecmisti tenini, tum mavilerin..Gozlerini acmamakta direndi.
ve gozleri acilmakta direndi.Zaten hep kiskanmisti gozleri incecik tenini.Guzel kokulu avuclariyla sIki sIki kapatti yuzunu.Ne gormek, ne koklamak istemisti belli ki.O an ucup gidebilirdi.Kaybolabilirdi.Kapattigi gozleriyle orda oylece curuyebilirdi.Az once esip gecen ruzgarlari dusundu, ruzgarlar eserdi normali buydu.Ama o coldu.Dunyanin gorulmus en guzel kadini, irkildigi yatakta, gozlerinin kiskandigi teniniortunun altina saklamakla o kadar mesguldu ki; bahar geldigini anlamadi camina, oten kuslara aldirmadi.
Gitmeliydi dedi kadin icinden.Gitmese miydim? dedi adam seslice.Kadin bunu hic duymamis olmanin agir yukunu sirtlandi oylece.Kokusunu burada birakmis! diye dusundu kadin.Eyvah kokum onda kalmis! dedi adam seslice
Elini cebine attiginda bir kac milyon ihtimal vurdu yuzune.Kadin adamin kokusunu guzel gozlerinden akitti yavasca ve dudaklariyla tuttu.Ve adam bir yutkunma duydu, bir tuzlu Merhaba gibi gelip genzinde durdu.Hic uyumamis dedi kadin, yuzunu yastiginin yanindaki buz gibi yastiga surdu.Dusunmek istedi ama uykusundaki renkler aklini karistirdilar, kapadi gozlerini yuzunu dusundu adamin.Yuzunu..Hayir gozlerimden gitmemeli!Tum yuz kaslarini gererek, aklindan tum anlari sirasiyla gecirmek isterken kisti gozlerini.Daha cok.. Daha.Ellerini hic yuzunden cekmemeliydi.Ve biliyordu, adam gitmeliydi ama uzuldu..Kirmizi renkli koltuga ilisti gozu. Kirmiziyi severdi ama bugun degil.Dunyanin gorulmus en guzel kadini, dunyanin hic gorulmemis ozlemini duydu,saatlerce oncenin..Ve metrelerce oteden, kilometrelerce oteye adimlanan sesleri bir ayak izinin..Adamin agzinda atan kalbinden daha derinden yankilaniyordu bos ceplerinde;ayak sesleri caddenin...Genzi hala zehir gibi ve bir yaz sabahi icin oldukca hazin.Eylul dedi adam, usudu kadin..Sesi bir eylul kadar, uzakti adamin..
Kadin deli, adam deliydi.Delilerden guzel bir ask dedi kadin kirmizi koltuga diktigi gozleriyle.Tanri nin yankisizligina en buyuk hediyedir ask diye ekledi anlatici.
ve Gitse de kalandir, gelen bir kere.Ask a gelmisse, astan gitmisse, giden yok dedi kadin.Kaldi ellerinde yuzuyle.Goremedi kadin; gozlerinin aynasindan adamin, dunyanin gorulmus en guzel uykusundaki essiz parmaklarini.Aglayabilirdi, hickirabilirdi, kosabilirdi cikip caddeye..Milyonlarca ihtimalden ortu yapti yuzune, yaz sabahina oracikta kapadigi perdeyle.
O Rapunzel degil dedi adam sokak lambasina.Bu bir peri masali degil dedi kadin.Ortada peri yok cunku dedi anlatici,adama.Adam anlamamanin verdigi rehaveti su icerek atlatacagini dusundu.Kadin isinacagini sanarak kendine sardigi kollarini cozdu, usudu.
Ah! dedi kadin seslice, adam incindi ayak bileklerinden, bir ihtimali daha cebinden kaldirima dusurdu. Yok! dedi kadin. Adam gomuldu. Bir kaldirimdi hepi topu ama gunes en yuksek tepelerin golgesini, ayaklarinin dibine dusurdu.
Ellerimin avucunda olmasi muhim. dedi kadin Ama kokun kalmamaliydi bu boslukta.Ellerinin avucumda izi olum dedi adam Ama tadin kalmasaydi dudaklarimda.
Colde serapti kadin.Adam colun kendisiydi.Colde serap illaki olurdu ama her serabin colu olmak zorunda degildi.Adam gormustu, kadin isitti. Kimse kalmak zorunda degildi. Ne kadar yaklasirsan o kadar kaybolurdu serap boyle bir seydi.
Adam kosa kosa merdivenleri cikti.Uyuyordur diye dusunup icin icin seviniyordu. Gulumsemesi suratina yayildi. Kapinin onune geldiginde kesilen nefesine heyecandir dedi ama merdivenleri kosarak cikmasinin kotu tarafiydi aslinda. Kapiyi suratindaki kocaman gulumsemeyle itti.Bir ruzgar esti. Mavi.
Kadin yoktu.Kadindan baska her sey vardi odada.Kadindan baska olmayan bir sey yoktu.
Adam dizlerinin uzerine coktu -aslinda dustu.-Kadin serap, adam dustu simdi.
Gozluklerini gozlerine iyice yerlestirdi kadin, kirmizi topuklarini yere vura vura oylece yurudu.Bagira cagira gidiyordu iste.Uzansa tutsa... Gelse simdi dedi kadin.Su karsidan gorunuverse, elini uzatip cekse beni.
Adamsa dustu. -Dizlerinin uzerine.-
Kalkip kalkamadigini hic bilmedi kadin.Adamin karsidan gelecegini umarak yurudu oylece, yere vura vura topuklarini..
Simdi artik kadin col, Adam serapti.
Bir bildiğim varsa hiç bir şey bilmediğimdir. (:
