Hayatımın belki de en dik yokuşunu iniyordum..
Yanaklarımdan hazan yağmurları gibi süzülen göz yaşlarım cayır cayır yanan kalbimi soğutmaya yetmiyordu.
Mevsim dışarıda yazdı... içimde sonbahar...
Ne yağdırdığım yağmurlar yetiyordu ne kopan fırtınalar..
içimdeki cehennemi söndürmeye.
Dikti.. dimdik bir yokuş.
Yürümüyor adeta yuvarlanıyordum.
Taa cehennemin dibine.
Oysa ki cennetteydim.
Kollarında huri gibi hissediyordum kendimi.
Dudaklarından tadıyordum balın en tatlısını.
Şimdi ise cehenneme biletim kesilmiş.. hıçkırıklarla yürüyordum.
Sensizlik cehennemin ta dibi.
Umursamadan terk ettin. İttin beni...
Zuhal Aksulu
