Al da Gel Kendini
Sana yazdığım şiirleri özledim,
Sevgi dolu, sözlerime ne oldu?
Bilmem ki nasıl alışır?
Sana, ağlamaya gözlerim!
İçime akan, gülüşünü özledim...
Sen değil miydin halinden, anlayan sevenin?
Al da gel kendini, ne olur....
Satır arası sanki, durduğum bu yer.
Önümde, arkamda cümleler
Tek ses, yok senden!
Üstelik, sövüyorum da, suçlayıp kendimi!
Al da gel kendini, ne olur....
Kağıttan gemilerini al gel
Gel batır yalnızlığımda
Bu hasret senin, her tonuna
Sinen mavinin!
Sen değil miydin dilinden, anlayan kalbimin?
Al da gel kendini, ne olur...
Ayşen Gencer
