ben seni arar oldum
gözlerim warlıgında kördü
kalbim sağırdı
yoklugun acıttı ruhumu
ben seni arar oldum
hiç söleyemedim sewgimi
sarılamadım doyasıya
öpemedim babam diye
yanımda ol isterdim
düştüğümde gelip kaldıranım olmadı
saçlarımı okşayanım
annem yanımdaydı
ama sen değildin
tek fotoğrafınla büyüdüm
yıllarca sensizdim
bizi terkettiğin de iki yaşındaymışım
bana öldüğünü söylediler
öğrendim ki öyle değilmiş
aradım çok aradım
bulduğum da sana doyasıya özlem getiriyodum
o gün yaşadığın ewde bi kalabalık war dı
seni sordum
kim se cawap wermedi
etrafa göz attım
içim deki heycan,çoşku we sewinçle seni aradı gözlerim
yoktun baba
beni alıp sana getirdiler
gözlerim doldu
konuşamaz oldum
içimdeki bütün sewinç hüzüne bıraktı yerini
sen nerdesin baba
yıllarca sensizdim
buldugumu sandığım gün kaybettim seni
gözlerimi kaybettim
kullaklarımı kaybettim
kalbim durdu s
sanki
bulduğum gün kaybetdim seni
babam seni çok sewiyorum
ZEYNEP(NAIAS)
Son düzenleyen NAIAS; 21 Haziran 2007 01:04
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
