Yinemi ayrılık şarkıları çaldı kapımı
yine gece karanlıgı çöktü günyüzüme
aydınlıgın hasreti,aşk sarhoşu şarkılar
ölüm ayrılıgı seziyorum esen rüzgarlardan
bir gül gibi bir hasret türküsünün ayrılıgı gıbı
öyle içten,öyle samımı bır sevda besliyorum
aydınlık gök yüzüne ve sana
kararan gök yüzüne ve o sevdadan bı haber yüregine
sessizlik sarmıs sankı alaca karanlık gök yüzünü
almış gitmiş aydınlıgı ve o gül yüzünü...
söylemenden dudaklarını kıbırdatmadan gitmiş
yanı başımdan, usulca... ses çıkarmadan...
sevdamla büyüttügüm düş kırıklıklarıya son buldugum
o hasret yagmurlarına hedef oldugum
gün yüzleri yerine karanlık gecelere mahkum oldugum
hatta... hatta ucurumların kenarlarına,kör çukurlara kendimi attıgım
o büyük o dev aşkın son mu buldu...
gidişi sessiz olurken giderken benden caldıklarını,
arar oldum...
ben degıl bendeki ben...
şimdi ölum sessizligine gark olsamda
yüregimle beraber ızdırap aksamlarına vucudumu atsamda
birr şiir gibi sevıyorum seni
bir hasret şarkısınının nakaratı gibi.. ÖZLEM ÖZNUR
