Seni Öyle Çok Seviyorumki...
Şu anda cok uzaktasın, beni düşünüyor musun, bilmiyorum? Ama ben hep seni düşündüm bugün, hiç aklımdan çıkmadın, attığım her adımda, yaktığım her sigaramdaydın....
Seni öyle cok özlüyorum ki, zaten cok uzaklardaydın, bugün klevyeme dokunan parmaklarım bile sana kavuşamadı...Bugün bir başka hüzün çöktü yüreğime, ne yapsam ,ne etsem silinip atılamadı.
Seni şimdiden öyle çok özledim ki...İçim acıyor, sanki anlamsız bir keder çöreklendi yüreğime, gitmek bilmiyor...
Seni öyle çok seviyorum ki, istersen sor bugün benimle olan yüreğime akan gözyaşlarıma sor istersen, yüreğime sor, giderken yanına aldığın yüreğime sor, anlatsın seni ne çok sevdiğimi....ne cok özlediğimi...
Seni öyle çok özledim ki, sanki bugün yine ankara benimle ağladı...Gözyaşlarım yağmurun kilere karıştı....hava kasvetli, ben bir büyük acı.. senden başka kim bilebilir, çektiğim bu sancıyı?
Yürüdüm yağmur da, ellerim üşüdü yine....
Gözyaşlarım, yağmura karıştı....Yüreğim ise sıcaktı, Giderken yanında götürdüğün için o hep ılık bir sevda sıcaklığındaydı.....
Biliyor musun? ne zaman biri bana canım dese, senin seslenişin kulaklarımda çınlıyor, irkiliyorum, mutsuz musun gene? Gene yüreğin mi acıyor diye düşünüyorum...Ne zaman yalnız birini görsem, senin suliyetin sanıyorum, ne zaman bir ayak izine takılsa gözlerim, yüreğime geldiğin günler de bıraktığın ayak izleri aklıma geliyor, ürperiyorum.....
Yokluğunda neleri yitirdim... sen yoksan, gül güzel kokmuyor eskisi gibi, ne de güneş içimi isitiyor, ne de yağmurdan sonra toprak kokusu geliyor burnuma, buram buram...
Yokluğunda neleri yitirdim, sen yoksan artık gülüşüm bile içten değil, şen kahkahalar atanlara imreniyorum hanidir...sen yoksan, ipekler bile dalıyor bedenimi, sakin yanlış anlama.. sitemin sana değil bebeğim, sitemim aşka...
Sana aşık olmasam, sensiz günlerde böyle mutsuz olmazdım, sen, sen diye yakarıp, sabahlara kadar yıldızları saymazdım...Görüyor musun yokluğunda neleri yitirdim..ama sitemim sana degil...sitemim AŞKA!!!
SANA NASIL SiTEM EDEBİLİRİM? BEN SADECE SENİ SEVMESİNİ BİLİRİM....
Duvarları maviye boyadım maviyi çok severdi. Böyle başlıyordu onunla sevdiğimiz şarkının sözleri şimdi bütün duvarlar mavi ama o yok işte.
Geçen hafta pazar günüydü onu gördüğümde yanımdan geldi geçti nişanlısıyla el ele kısacık bir an dı onunla göz göze gelişimiz çok kısa bir an, ama ben o anda üç yılımı gördüm çöpe atılmış olan yada istemeden çöpe atmaya devam edeceğim nice üç yılı.
Onun için yaptıklarım geldi aklıma ve onun bana yaptıkları, bana tekrar bir istetme olduğumu hatırlattı, benim tekrar kendimi bir denek fare gibi hissettiğimi anımsattı peynir yerine onun peşinden koşmuştum ve yine bir sürü çıkmaz o gitti ama ben o labirentten çıkamadım.
Her kötü gününde yanındaydım bazen o bilmesede ben hep onunlaydım iyi gününde beni o istemedi hep merak etmişimdir neydi bende bulamadığı onu azmı sevmiştim belki de sorun buydu onu sevmiştim.
Belki ona sevgililer gününde hediye alacak param olmamıştı o dönem ama, ama yapılanlar söylenmiyor işte, işte bu yanıma kızıyorum aslında, saklı bir kimlikle yazdığım bu ortamda bile anlatamıyorum onun için bir dönem özel olduğuna inandığım yalan şeyleri.
Bu ne kadar sürer bilmiyorum ama içimden hala adını sayıklıyorum, o bana bir selam vermese bile.
ben bu şehri onunla sevdim bazen çekip gitmek geçiyor içimden bazen de gittiğim her yere aklımda onu da götüreceğim düşüncesi kaplıyor içimi. Sonu mutlu biten filmlere küfür ediyorum çoğu zaman yada biri birine sevdiğini söyledi zaman şüpheli gözlerle bakıyorum bencilce sanki bu dünyada seven tek kişi benmişim gibi yada acı çeken tek kişi
İşte böyle aptalca bir çok düşünce sarıyor içimi dostlarım düşünme diyorlar ama neden yaşıyoruz ki .
İşini düşünme, yarınını düşünme, finansal sorunları düşünme, yaşam standartlarını yükseltme politikalarını düşünme ve onu özellikle onu düşünme yani düşünmüyorum o halde yokum.
Ben onun beni sevebilme ihtimalini sevmiştim şairin de dediği gibi ben onun benle bir gün yarım kalan şeyleri konuşabilme ihtimalini sevdim, ben onun bir gün özürdileme ihtimalini sevdim, ben onun bir gün ansızın çıkıp gelebilme hayalini kurdum ve bunlar okadar uzun sürdü ki, kimse ile yeniden başlayamadım artık konuşamıyorum da pek kimseyle hayat devam ediyor içinde eksiklikleriyle. İşime veriyorum kendimi böyle avutuyorum kendimi ve sevemiyorum kimseyi bir çok kez deneme me rağmen bana ilgi gösterenlerden kaçıyorum. Ben kimse üzülsün istemiyorum ama bu böyle devam edemez bir şekilde yeniden başlamak lazım ve onu unutmam lazım hep güzel günler ileride diyorum her uyandığım sabah güne küfür ederek başlıyorum.
elimde değil utansamda kendimden ben onu hala seviyorum.
Son düzenleyen CyniX; 9 Temmuz 2007 20:08
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
