sevgisizliğin bahanesi olmaz
sokaklara karışan, sarı ürkek yapraklar gibi uçuşan gözyaşları vardır..
baş döndürücü bir hızla geçen yaşama, ve onun tam içinden geçen insana ait gözyaşlarıdır bunlar..
ok gibi ,
balyoz gibi ,
şiddetiyle,
etkisiyle tam da içimize düşer ..sonrasında bir yılan gibi çöreklenir oraya..kıpırdandıkça dökülürsün inci inci..
gözyaşları vardır
sevene,
sevgiye,
sevilene ağıttır ..saydam halinden kimse anlamaz , şahidi sokaklardır..
gözyaşları şiir olur ..umarsızca dökülür mısralara.."ben sevdim" der..
kısa,
kesin,
kibirden uzak..
gözyaşları bazen sırta duran hançerin , çekilip çıkarılırken verdiği acıdır..daha bir beter kanar..acımaz can o zaman.. süründürür..
ahh..ne garip..neye inat bu..neye ağlamak..neye boşveriş..
sevgisizliğin bahanesi olmaz..
sevdim dersin alt tarafı
biter
sevmedim deseydin
ne olacaktı ki?
