SEVGI Dudaklarımdaki kan benim kendi kanım
Ellerimdeki boşluğun acısı kendi boşluğum
Gözlerimdeki çaresizlik kendi çaresizliğim
Ellerinin arasından bırakıp beni akıtmasaydın
Nasılda kıydın benim sana ait göz yaşlarıma
Hiç mi önemi yoktu benim duygularımın sana
Olan oldu kıydın aşkından çok aciz bana
Hala inanamıyorum beni avuçlarından akıttığına
Hayat haram bana gözlerimde sen olmadıkça
Nefes almak ölüm bundan sonra sesini duymadıkça
Bedenim isyanlarda sen olmadan hayat yaşandıkça
Nasıl kıydın sana olan sınırsın bedelsiz aşkıma AHMET Gecelerin Ağrısını Severim
Gecelerin düşürdüğü ağrıları severim,
rüyaların korkusundan kurtulup,
beyazlaşan şafaklara sitemle
albümdeki resimlere küserim.
Benim olan bana başka görünür.
Bir tokat gibi iner yüreğime,
Gecelerin ağrısını severim.
İrinli rüyaların kurtuluşu bendedir,
Dudaklarıma değen kan benim kanım,
Bir çocuk buse vurur yanaklarıma,
Küçük bir serçe gelir pencereme görünmeden
Ötüşünde kar soğuğu estirir.
Salyasını yüreğime döker bir köpek,
Kudurmuşçasına kemirir varlığımı.
Hikayelerimi söylerim rüyalarımda,
Beni dinler bir küçük çocuk,
Gözlerime indirir bedbin bakışlarını.
Ürkek kelimelerle bir şair destanımı yazar.
Şehrin bir köşesinde inileyen bir kuzu,
Melemeden sarılmış anasına.
Gecelerin ağrısına aşığım,
Ruhumun derdini ifade eder,
Yaşlarına merhametle o yanar, o ağlar.
Şeytanların tuzağındaki ruhum,
Gecelerin ağrısıyla kurtulur.
Bulanık suların durulduğu an o andır,
Bu yüzden aşkımı ilan ederim ağrılara.
Beni o ağrılar susturur. KADINIMSIN Bir damla öpüştün, yapraklarımdan ince dallarıma süzülen,
ana dallarımda durdukça bedenimi titreten sen.
İndiğinde gövdemden aşağılara, köklerim sevdana muhtaç,
Aç bir çocukmuşcasına s(arıldık).
S(arıldıkça)yıkandık, ve yıkılandık sevdanın alevli kollarına.
Önce gözlerimiz fark etti, b(akışlarımızın)duru nefesi olduk,
biliyorsun sevgilim, biz ikimiz nefes nefese, bir damla öpüşten sonra çoğaldık birbirimize.
Şimdilerimizde.
Filizleniyorsa toprağın sıcağına küsemeyen tohum,
Kavgada bıçak,
Denizde lodos,
Dağda şimşek,
Biliyorsun seni okuduğum okul hiç bir zaman bitmeyecek.
Bir tren çığlığında, yeniden oturdum sırama.
Yüreğimin ortalık yeri koskocaman bir stadyum, herkesler terk ettiğinde stadyumu,
Bir tek sen kaldın, bana gol atmak istemeyen.
dudaklarımızdan dökülen cümle(alemin), gücünden başka yerlerine de gitsin diyedir çığlıklarım.
Yağmur olup ta düştüğünde bedenime, buharlaşmadan öylece kalanım, kadınımsın...
Son düzenleyen Blue Blood; 4 Şubat 2006 13:27
Sebep: Flood yapmayınız..
