sende bulmuşken kendimi sende yok olmayı göze almışken bıraktın beni buralarda yapayanlız sevdiceğim sensiz gecen her günüme isyan ettim kendi kendime bu ayrılık bize yakışmadı dedim sevgilim....) işte gül bu yazıyı okuyunca gözleri dolu dolu oldu ağlayacaktı neredeyse o kadar duygulanmıştı ki bu sözler karşısında ağlamamak için zor tuttu kendini bu ona yazılmış ask dolu sözlerdi yanlız bu sözler ayrılığın ifadesiydi gül bu sözler karşısında ne yapacağını bilemedi onu seven biri vardı ve o bundan habersiz yaşarken bir anda kendi için yazılan ask dolu sözlerin karşısında kendin kaybetmişti bunu kimin yazdığını bilmek istemişti ama bir türlü bulamamıştı
arandan uzun zaman geçmişti ve gül hala kendi için yazılan duygu dolu sözleri sahibini bulamaştı ve artık umutsuzluga kapıldı bir anda gül için yazdıgı duygu dolu sözleri sahibinden bir mektup gelmişti. ve gül bu mektubu okurken kendini kaybetmiş bir haldeydi. o sözleri yazan kişi coçukluk arkadaşı ahmetti. ahmet artık çok uzaklardaydı ve bu mektup ahmet öldükten 2 ay sonra gülün eline geçmişti. işte o an gül ahmettin ölüm haberini alınca dünyası başına yıkıldı. hıçkıra hıçkıra ağladı ve şu sözleri söyledi
( ayrılık bize gercekten hiç yakışmadı sevgilim )
diyerek ağladı...
ÜMİT COŞKUN..
