BEN AYRILIKLARDA ÖLÜRÜM !!
Ölüm hayata son bakıştır Canom!
Ölüm bir ömrü sondan başa yakıştır,
Yüreğimin götürdüğü yer senin değilmiş!
Kapından kovulmak isyana haykırıştır Canom! ..
Gurubun kızıllığında kayboluşuma ağlıyorum;
Kaderimin kördüğümünü uç uca bağlıyorum,
Sensizliğin senfonisinde hayat pınarım!
Ölümüme değil; Sen yoksun ona ağlıyorum..
Nedensiz terk edilişler yakmıyor bağrımı,
Tek söz etmeyişin azdırıyor gönül ağrımı,
Vuslat dipsiz bir kuyu nihayetinde,
Dağlar, taşlar bile kabul etmiyor kahrımı..
Bu satırlarda bulamam seni artık!
Biliyorum; koptuğunda bir şey; düğümlense de,
Birleştirmeye çalışsan da olmayacak..
Sensiz sabahlara güneş doğmayacak..
Sensizliği içimde; doğmamış çocuğumuz gibi
Büyütüp besleyeceğim; koruyup sakınacağım,
En nihayetinde Canom!
Sensizlikte ben de kaybolacağım..
Unutma sakın!
Gerçekten seven varsa,
Gerçekten o aşk yaşanmışsa
Hiçbir engel tanımazdı..
Seven! Gerçekten varsa;
Aşkından utanmazdı..
Ancak yalan aşklar kılıf bulur saklanır;
Gerçekten aşk olsaydı;
İnan ki ayrılıklar yaşanmazdı..
Ben ölümüm Cano!
Her ayrılıkta aşk ölür..
Ben aşkım Cano!
Ben ayrılıklarda ölürüm!
Ben, yaşanmamış sevdayım;
Yüreğinde ölürüm!
Ayrılık yüreğin; bense ölüm..
Ben yüreğinde ölürüm;
Ben ayrılıklarda ölürüm Canom!
Ben ayrılıklarda ölürüm! ! ..
Cumhur Karaca
Beni Öldü Bil
Bir gün gözlerinde bir iz görürsem
Sana bakan gözlerden,
Yanağında bir busenin noktasını görürsem,
Beni öldü bil..
Ellerini başka bir el tuttuğunda,
Umutların yıkılıp, kırıldığında,
Gönlün, başka bir aşka kanat çırptığında,
Öldür yüreğinde beni; ya da öldü bil..
Dudakların başka bir isim anarsa;
Gözlerinde bensizliğin ışıltısı yanarsa,
Kahrolup, yüreğin derinden kanarsa;
Beni öldü bil sevda yelim...
Mahşerden bir ses çınlarsa kulağına,
Beni öldü bil!
Gece uykunda bir buse konarsa dudağına,
Sessizce hıçkır; ve busenin izini sil..
Baharda yapraklar dökülürse,
Yaz ortasında karlar önünü örterse,
Bir gün ıssız bir yolda omuzuna birşey sürterse;
Beni öldü bil! Ya da içinde beni öldür...
Oooffff! Sevgili yar;
Ölürsem; beni sensizliğin kefeni ile,
Sensizlik çukuruna gömsünler!
Çünkü ölüm;
Sensizliğin, göğe kanatlı tırmanışıdır...
CUMHUR KARACA
Son düzenleyen goksu18; 22 Temmuz 2007 16:36
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
