Kristal güzel bardak!
İçi su dolu,saf ve berrak.
İçene olurdu, âb-ı hayat!
Sakar elini uzattı kendisine,
Uzatır,uzatmaz,
Düşdü zeminin üzerine.
Tuz buz oldu…
Çıtırtıyla bölündü.
Öyle bir ah çekti ki,
Dağlar taşlar inledi…
Kırılan bardak olsun dediler.
Yenisi gelir yerine.
Ya! o bir kalp olsaydı…
Tuz buz olup kırılsaydı,
Yenisi gelirmiydi yerine?
şükran beşışık