Yazar Fatih Tuban Dışarıda kar yağıyor ve ben üşüyorum. Dişarıda bir ışığın altına oturmuş oradan gecenlerin verdiği yırtık bir ceketle ısınmaya çalışıyorum. Elimde bir kalem ve bir kağıt masvavi bir deniz çiziyorum, akan göz yaşlarım denizin suları, nefesim ise denizi dalgalandıran rüzgar olmuş ve dalgalar yüreğime çarpıp seni andırıyor...
Ama artık üşümüyorum, deniz sakinleşti dalgalarda durdu, ne göz yaşım akıyor ne de nefesim çıkıyor, yağan kar hepsini dondurup durdurdu. Ama kalbimi durduran kar değil denizin andırdığı o masmavi gözlerin oldu..