Artık sözcükler bile ifade edemiyor yalnızlığımı.kaybolmuşum koca bir boşluğun içinde kendime sığınacak bir liman arıyorum.Arıyorum ama…..
Duygularım oyun oynuyor bana onlarda yalnız bırakıyor…hep olduğun gibi
Off yüreğim taşıyamıyor artık bunları,eziliyor,canım yanıyor
Yalnızlığımla yalnızlığımı harmanlıyorum sözüm ona yaşıyorum.sitem ediyorum çoğu zaman kendime,var olmaya çılışıp ta aslında sacede rolünü oynadığım şu hayata…
Hayatımın ritmi bile aynı hep aynı.değişen hiçbir şey yok.sözcükler aynı,bakışlar aynı
Sevip sevmediğim ne varsa aynı.aslında hiçbir şey aynı değil aynı olan yüreğim o kadar aciz kalmış ki
Artık ne yüreğim kimseye ait olabilecek,nede yüreğini sarılabileceğim birini isteyeceğim Hapsolmuşçasına yüreğim. Unuttum kendimi artık eski gülüşleri,sıcak sevmeleri,duygulu bakışları,unuttum artık unutturdular,yaşamaya dair hiçbir şey bırakmadılar
Karanlıklara gömdüm gömdüm çünkü yüreğimin yalnızlığını sadece o giderebilir sadece o merhem olabilir. şimdi tozduman,paramparça
Yalnızlığım kör etmiş artık gözlerimi,Parçalanmış yüreğim
Kıyamete kadar kapattım kalbimi !!
