kelebek gibi...


dokunulmazlık benliğinde bir şiir
alabildiğine kırılgan ve ürkek

yasak aşk yaşarken o çınarın yaprağıyla
heyecandan durur mu körpecik yürek


narin dokunuşlar bile mi zalim ceza sana
oysa yaprak dokunmak ister, sevmek

bu kırılganlığın olmasa
ne kolaydır senin kalbinde köklenmek

biliyorum, dursun istiyorsun tüm saatler dakikalar
ama ne fayda, içinden geçiyor zaman, üzerek


bir varmış bir yokmuşlarda,
kısacık hayatın nasıl çabuk geçecek...

karanlık odalara terkediliyorsun
rengarenk kanatlarına rağmen, minik kelebek