Esir şehirlere adadım kendimi
İnsanları yaralı yüzlü olanlarına
Ulaşmaya çalıştıkça kaçırdığım....yıkıntıları olan
Sokak aralarına hapsettim gönlümü
Yitik sevdalı olanını
Ağır bedelleri bıraktım giderken
Geri dönülmezleri belkide
Yeni savaşlara biledim bıçağımı
Kalkanımı yıkadım...güneş düşmüş sığ sularda
Attım oklarımı,bir bir.........hedeften uzak yerlere
Mahzenle hazırladım ruhumun sevda zamanlarına
Beklettim yıllandılar,unutuldular belkide
Çağrıldım boş kuyulardan,cevapsız sorularla
Her defa sarılar giydim
Saçlarım bensiz kimsesiz
Rüyalarını yazdım, belkide hiç yaşanmayanları
Her uyanmada gökyüzü oldu ilk baktığım
Kaybettiklerimi bulmak için,belkide
Bekledim günleri,geçmeyen geceleri
Yeni müjdeler umdum.....çıkmaz ayın son perşembelerinden
Gelenleri umut sandım
Heyecandı kalbimdeki belkide
SELÇUK AKMAN
