koskoca bir bahcede bir papatya...Asik olmus;yanmis;tutusmus;aksakalli;bahcivana:bir umut bekliyormus...Buz gibi suyunu sadece ona doksu istiyormus...Sadece ona degsin makasi;sadece ona gulsun dudaklari...Kiskaniyormus bahcivani;kirmizi gullerden;sari lalelerden;mor menekseden...Papatya sadece bahcivan icin aciyormus beyaz yapraklarini...Birgun aski oyle buyumuski papatya yapraklarini tasiyamaz olmus...Egilivermis;boynu topraga bakiyormus artik...Bahcivanin sadece sesini duyuyormus;ayaklarini goruyormus...Bunada sukur diyormus...Yetiyormus ona bahcivanin varliginin varligini hissetmek...Zaman akip gidiyormus...Papatya bahcivanin yuzunu gormeyeli cokkkkkkkkk olmus...Nevar sanki boynumu kaldirsa bir kerecik daha yuzunu gorsem diyormus...Yanip tutusuyormus...Ve iste birgun;bahcivan papatyaya dogru yaklasmis;incecik bedenini ellerinin arasina almis;elindeki sopayi koklerini yanina topraga sokmus...Bir iple papatyanin govdesini baglayivermis sopaya...Papatya o an daha cok sevmis bahcivani...Hala goremiyormus bahcivani ama bedeni kurtulmus...Uzun bir muddet sonra bahcivan ugramaz olmus artik bahceye...Gelen giden yokmus kahrindan olecekmis papatya...Ama iste bir sabah hortumdan akan suyun sesiyle uyanmis...Derin bir oh cekmis;cilgincasina sevdigi bahcivani geri gelmis...Birden kendisine dogru gelen ayak gormus...Bu onun delicesine sevdigi bahcivani degilmis...Baska biriymis...Adamin elinde birde makas varmis...Papatyanin kafasini kaldirmis yukariya dogru ne guzel acmissin sen boyle demis...Bu gencecik ve yakisikli bir delikanliymis;gozleri gok mavisi;saclari gunes sarisiymis...Ama govden seni tasiyamaz demis...Elindeki makasi papatyanin boynuna dogru uzatmis...Ve bir hamlede basini govdesinden ayirmis;papatya yere duserken hatirlamis sevdigini...O aksacli;aksakalli bahcivani hatirlamis...Birde o gencecik yakisikli deli kanliyi dusunmus...Veee o an anlamis neden o yasli bahcivani sevdigini; o herseye ragmen papatyaya emek vermis;ona hic bir zaman guzel oldugunu soylememis ama aslinda onu hep sevmis...Papatya anlamis artik SEVGİ EMEK istermis yere dustugunde son bikez dusunmus sevdigini;hak vermis ona icinden...Biliyormus artik gercek sevginin soylenmeden de yasanabilecegini....
