eLveda..!



İnanmazdım böyle olacağına,her şey güzel başlamıştı oysa.Şimdi ise güneş battı,sanki bir daha doğmayacak gibi.Her yer soğuk ve aşkta öyle ne yazık ki.Uğruna her şeyi verebileceğim o yüce duygu yok olmuş gibi.Şunu bil aşk;ben de bırakıyorum seni hiç gönlüm olmasa da.Ne kadar uğraştıysam olmadı,yaranamadım sana bir türlü.


Gidiyorum;elimde kırık birk kalp ve bir kalp dolusu kırık hayaller.Gözlerim yaşarıyor,duygulanıyorum giderken;oysa neler hayal etmiştim.Olmadı,kısmet değilmiş diyelim.Aşk,hayattı benim için.Nefes alıp vermekti çekinmeden.İnsan hayattan vazgeçer mi?Vazgeçmez bence.Ben de vazgeçmiyorum;ama,bir süreliğine yokum o duygunun içinde.


Uzaklaşıyorum,arkama baktığımdıysa orda durduğunu görüyorum.Bekleme beni aşk.Gidiyorum işte,Mecnun misali;ama Leylasız.Karanlığa yürüyorum,kabuğuma çekiliyorum,insanların duygularımı sömüremeyeceği bir yere.Kendimi onardıktan sonra geleceğim yine sana.Hem de eskisinden daha güçlü.


Her bitiş,yeni bir başlangıç demekmiş.Neye başladığını bilmesen de bazen.Şimdiyse arkama baktığımda görünmüyorsun.Olsun,gözlerim yaşlansa da alışırım buna.Seni unutacağım sanma.Geleceğim yine,seni yüreğimde hissettiğimde.O zamana kadar elveda aşk ve elveda aşkım.