Yaşama Dair

herşey koskoca bir sessizlik içinde kayboluyor
yaşam o saçmalıklarını düzeltmek yerine batırıyor dünyanın o güzel anlarını
korkutuyor içimi ve korkuyoruz o pembe görüntülerni yaşayamayız diye
yaşamak için öğrenmeliyiz ve öğretmeliyiz onlara
artık gökyüzünün esmerliğini gece tatmayı
solmuş yaprakların ezildiğinde zevk almayı tattırmalıyız
artık sevdalarda bir kere yaşanmalı yüreklerde
olmazlıklara konup göçmemeli
korkutmamalı yaşam gözümüzü
korkmadan yaşamalıyız bunları
korksak bile

isimsiz kral