İstanbul'un Sevdası
ne zordu yaşamak o günlerde
vurulmuştum kalbimden düşmüştüm yere
büyük and vermiştim yüreğime
biliyordum hayat, gülecekti bana yine
bırakmıştım sevda şiiri yazmayı
yaşamayı...
aşka açıldı yüreğimin tüm kilitleri
yeniden yeşerdim işte seninle
filiz oldu aşkın, fidan verdi içimde
ismini söyledim kısık bir sesle; T....
gelişti kök saldı derinlere
istanbul sun artık, bütün güzellikler sende
ve ben yine o sahilde
başak saçlarının rüzgarla raks ettigi yerde
uzaklarda...
bekliyorum seni, adını istambul koyduğum güzel
son sigaramı yaktım, birde istanbul'un dumanı
birkere sevdi mehmet...anladım.
dönüşü yok, zorda olsa istanbul'un sevdası.
08_02_2006 Mehmet Cengiz
