Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum
Ama nasıl?
Avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
Parmaklarımı kanatarak;
Kırasıya, çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum
Ama nasıl?
Kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,
Yüzde yüz, yüzde bin beşyüz,
Yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
- Baktım
Dudağımla, yüreğimle, kafamla;
Severek, korkarak, eğilerek,
Dudağına, yüreğine, kafana...
Şimdi ne söylüyorsam,
Karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana...
Ve artık biliyorum:
Toprağın
Yüzü güneşli bir ana gibi
En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini...
Fakat neyleyim?
Saçlarım dolanmış, ölmekte olanın parmaklarına.
Başımı kurtarmam kâbil değil!
Sen,
Yürümelisin
Yeni doğan çocuğun gözlerine bakarak...
Sen,
Yürümelisin
Beni bırakarak...
Kadın sustu.
Sarıldılar...
Bir kitap düştü yere,
Kapandı bir pencere.
Ayrıldılar...
Nazım Hikmet Ran_Bir Ayrılış Hik
