Oy maral maral Gözlerin gözlerimde hangi denizler mavisi
hangi ayın vurgunuydu mavi gecelerde ah nazlı maral umudun adresi var mı? sevgiye nereden gidilir yitirdim adresini dostluğun, vefanın, aşkın bul beni her adımda ateşlere basıyorum körler ülkesinde körüm ben yaşamın adını sen koydum senin adını sevda düşmüşüm tut elimden kaldır beni alıp sevdalara götür sesin çağlayan bir ırmağın türküsüydü karlı dağlarda oy maral maral gülün boyun büküşüydü hasret bahçelerinde ben gönlümü yalnızca sana sakladım yıllar boyu sev beni sev beni ateşler içinde de olsam düşmüşüm kaldır beni yüreğine yaslanayım üçler, yediler, kırklar aşkına ah nazlı maral canevimde büyüyen hasretimi yasladımda yıllara uzak, çok uzak bir yıldızda kaldı düşlediğim dünya sonra uzun bir kar yağdı yollara üşüdüm duman oldu tufan oldu ömrüm içimde dinmeyen fırtınalar gece karası öfkeler kaldı yüreğimde ve ihanetlerin açtığı çukurlar hesabını kimselere soramadığım üstümde kar yangını başımda gam gönlüm rüzgarlara vurgun yollar duman ateşler içinde dolanır kanım, yüreğim sarıl bana üşüyorum sarıl bana düşüyorum soru sorma ne olur Zaman kör karanlık ve acımasız yıldızlara dönder yüzümü oy maral lekesiz sabahlara güneşe dönder yüzümü şimdi soğuk bir kutup dünya iliklerime dek üşüyorum kar altında kalbim şimdi dağların doruklarında gözlerim üşüyor gözlerimin anadolusunda kirpiklerim mühür vuruldu yaralarıma oy maral maral sarıl boynuma sıcak dostluğun ısıtır beni ancak hilesiz sevgin bunca yıldır gönlümü yalnızca sana sakladım sev beni üçler beşler aşkına öyle uzak durma gel acılar uçurum acılar uçurum tut beni düşüyorum düşüyorum ısıt beni üşüyorum gel yürek çatlağı bir ezgiye sar beni gül yaprağı bir sevgiye sar ki, ölem ey yarasında nehirler fışkıran kalbim ey saksısında sevgiler büyüttüğüm kalbim bak akşam kararıp kaldı düşlerim ah ben bu acıların hesabını kime soracağım kendimi anlatacak kadar vaktimde yok aşka ve toprağa ahtımız var oy maral maral şiir serpin üstüme su yerine sevgi serpin üşüyorum gel yürek çatlağı bir ezgiye sar beni gül yaprağı bir sevgiye sar ki, ölem gümbür gümbür bir yürek nasıl düşermiş görsün dünya alem elveda nazlı çiçek, elveda *zeyran sana su veremem, koklayamam bir daha okşayamam yapraklarını bağışla derin bir ah gibi sevdalar içinde tutuşan upuzun nehirler alsın beni ah maral tutmaya gücüm yetmiyor artık kalbimdeki soluğu turnamın göğsü yaralı turnamın kanadı kırık taşıyamaz gurbeti kanatlarında bitmeyen bir hüznün kıskacında yaralı ezgilere tutsak kaldım paramparça kaldım ortasında karanlığın geçen trenler de almıyor beni içimde tarifsiz kederler büyüyor toz toz oldum buralarda duman duman gel görki, kan çanağı gözlerim sesim gelmiyor ah maral maral Nuri Can 
