Bir avuç insandı, ana kucağından kopan Mehmetçik
Toprağı yaraya sardı, bacağı kopan Mehmetçik.

Saçı kınalı binlercesi kurşuna meydan okuyor,
Cephede kurşundan dev siperler dokuyor.

Mhmet'im irkil, ayaa kalk, yaranı sar,
Daha kucaklayacağın binlerce düşman var.

Ey osmanlı torunu! Kim vuslata böylr yakın olabilir?
Sen böyle titrerken kim bir karış toprak alabilir?

Bir sala okunur, inceden nakışlar yürekleri,
Şahlanır kanlı toprak, kamçıkar yürekleri.

Damarları ALLAH ALLAH diye atar Mehmet'im,
Paslı tüfekle yüz binleri önüne katar Mehmet'im.

O dağ yamaçlarından kanlar nasıl çağlıyordu,
Evladını şehit veren analar, bağrına taş bağlıyordu.

Kaşı hilalleşmiş binlerin emsaliydi Koca Seyit,
Dev gemileri gömen topların misaliydi Koca Seyit.

Sanki kevsere bulanmış top tüfek fayda etmiyor,
Şahadet aşıkları ölmeden mevziyi terketmiyor.

Dizginlerini parçaladı, şahlandı Mehmet'in,
Çanakkale'si
Ak gelinlikli boğaza, kalkandı Mehmet'in
Çanakkale'si