Rüzgar koymuştum adını
Rüzgar koymuştum adını...
biliyorsun...
her özledim seni dediğinde,
aşığım sana dediğinde
bir cevap vermemi bekliyordun sıkılmaksızın...
ben de sana asi rüzgarım diyordum usanmadan...
şiddetli olduğun kadar sakindin de
serinlettiğin kadar yakıyordun da...
çarpıyordun yüzüme her defasında tokatçasına...
zevk veriyordu kimi zaman hiddetin
can yakıyordu kimi zaman sükunetin...

nerden bilirdim asi rüzgarların
gün gelip de durulacağını,
göçmen kuşlarla yitip gideceğini
üfleyip üzaklaştırmaya çalıştığımda nefesimle
bir daha tenime işlemeyeceğini
küçücük bir veda bile etmene izin vermeden rüzgar
dünyamı terk ettin
şimdi yalnız rüyalarda
biçare savrulan kelebekler gibiyim
hangisi senin kokunu,
senin acını yaşatacak bana...
bekliyorum...
bekliyorum...
bekliyorum ruzgar, mevsimini