Bir Veda Öyküsü
Ayrılık ateşten gömlek, giydirme bana
Yeminler etmiştik sen bana, ben sana
Ölmek var dönmek yok, bu kutsal yoldan
Sevmek var ölene dek, sevmek bıkmadan
Şimdi gözlerinde bir mahsun bakış
Şimdi sözlerinde bir ayrılık türküsü
Kimden, nereye bu çaresizce kaçış
Böyle mi başlamıştı bu aşkın öyküsü?
Gün doğmadan dönerim dersin
Gül solmadan dönerim dersin
Kül olmadan yüreğinde bu aşkın ateşi
İnanki ben sana dönerim dersin
Bu sözlerin benim aklıma zarar
Dayanamam ateş bacayı sarar
Yürek yanar, su yanar, can yanar
Gün yanar, gül yanar, kül yanar
Çöl yanar, yol yanar, kul yanar
Dil kanar, söz kanar, göz kanar
Sen kanarsın ama ben kanmam,
Kanamam...
Bu veda öyküsünü başlatamam
Rotterdam,15-06-2003
Ensar Aktaş
