Kötü karakterli bir genç varmis. Bir gün
babasi ona çivilerle dolu bir torba vermis. " arkadaslarin ile tartisip
kavga ettigin zaman her sefer bu tahtaperdeye bir çivi çak" demis.
Genç, birincigünde tahtaperdeye 37 çivi çakmis. sonraki
haftalarda kendi kendini kontrol etmeye çalismis ve geçen her günde
daha az çivi çakmis. Nihayet bir gün gelmis ki hiç çivi çakmamis.
Babasina gidip söylemis. Babasi onu yeniden tahtaperdenin
önüne göturmüs. Gence "bugünden baslayarak tartismayip kavga etmedigin her
gün için tahtaperdelerden bir çivi çikart (sök)" demis. Günler geçmis.
Bir gün gelmis ki her çivi çikarilmis. Babasi ona "aferin iyi
davrandin ama bu tahtaperdeye dikkatli bak. Artik çok delik var. Artik
geçmisteki gibi güzel olmayacak" demis. Arkadaslarla tartisip kavga
edildigi zaman kötü kelimeler söylenilir. Her kötü kelime bir yara(delik)birakir.
Arkadasina bin defa kendisini affettigini söyleyebilirsin ama bu delilik aynen
kalacak(kapanmayacak). Bir arkadas ender bir mücehver gibidir. Seni güldürür, yüreklendirir, sen
ihtiyaç duydugunda yardimci olur, seni dinler ,sana yüregini açar" demis.
