Hatırla papatya biri vardı hayatımda,
Bir zamanlar sorardım sana,
Seviyormu,sevmiyormu diye,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalacı.
Geri döndü meğer hiç gitmemiş,
Adım adım beni izlemiş,
Şiirlerimde gizlenmiş,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalancı.
Kızdı,bağırdı,küfretti,
Ama çok sevdiği belliydi,
Artık sormayacağım sana,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalancı.
Hep yalan söyledin sevmiyor dedin,
Bilsenki ne kadar günaha girdin,
Sendemi benim mutsuzluğumu istedin,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalancı.
Yorgunum yoruldum,
Şaşkınım şaşırdım,
Dizlerimde kalmadı dermanım,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalancı.
Papatyasın sen,
Nasılda yalancısın bir bilsen,
Olsun ginede çok seviyorum seni ben,
Meğer ne çok seviyormuş seni gidi yalancı.
Papatya yorganım ol kapat üstümü,
Görmesin sevmesin kimse beni,
Güvenmiyorum ben artık kimseye,
Kırıldı gönlüm açmam sevgiliye.
nihal çiğdem nalçacı
