sensizlik
Deniz gözlerine vuruldu arsız yüregim.
Ettigim yeminleri unuttu akılsız fikrim.
Salıverdi aşka durulmuş bam telim.
Nasılda masumdu o gülüşlerin.
Bir söze meyillendi,karanlıgın fikri.
Doğmadan öldü kinin nefretin zikri.
Bu aşk degil,tutku degil sevgi ilmi.
Dert eyledi sensiz geçen günlerim.
Sançılanan suskunluk boğdu varlıgını,
Bocalıyor kimliksiz kişilik, ay gecede.
Dilencin torbasında aranan sevgili.
Bir söze bin metelik gerek satın alına.
Kulaklarım dolu,ninemin nasihati ile,
Yinede viz geliyor dinlemiyor asiliğim.
Boş vermişlik koyurdu bencil bedenime.
Yoklugun vurdukca kücüldü aptal beynim.
Unnuttu geçmişi,unuttu gelecegi
Her günüm seninle doğdu seninle öldü.
Bir cana bin nefesti bu ömrüm
Nefes almadı bu can sensizligin gırdabında
selvi çelik
