Aşk ve istismar
Yağmazdı üstümüze hüznün mürekkepleri
Sen bu acıları zarflayıp göndermeden
Şimdi,
Ayrılık ikliminden esiyor ıslanmış rüzgar
Bahar,
Kutuplardan ayağımıza gelen
Yorumsuz öpüşler mi bahar,
Ey sevgili,
Sesinde el sallayan çiçeklere
Her mekan dar.
Var/
mıdır vesikalık bir ürperti
ya da koynunda
Dağların üzerinde katlanmış
Hatıralardan ıslak kıvrımlar.
Sarar bedenini ince sızılar
Usul usul
Kuytu ormanlara iner
Bereketli derelerin ıslaklığı dilimde
Avuçlarımda
Uçmaya kabaran çifte kumrular
mütemadi
Sevişir,
Dağda kar
Ve rüzgar
Bir de biz yar.
Yüreğimin köpüklü aynalarında
Sen de istismar,
Ben de sevda yaşar.
Selim Tunçbilek
