demek şimdi gidiyorsun
yazdıgım bu son şiir öylece yarım kalacak
kuşlarımız acıkacak
saksılarımız artık sulanmıyacak
demek öykümüzü bir huur lekesi gibi yapıştırıp aynanın sahtekar yüzüne
demek şimdi gidiyorsun
beni böyle toz gibi dagıtıp merdivenlerin dibine
herşey tamam diyorsun git beni viran bir şehir gibi terk et
haydi git dışarısı ispiyon dışarısı ihanet
seni bir gören olmasın dikkat et
dostlukmuş ölüme yürümekmiş üstüne titremekmiş vefaymış
aşk dedigin zavallı bir kapıyı duvara vurup çıkıncaya kadarmış
bana koymaz deyip sancıyı bir kül olarak gömsende gece yarıları
asıl sancı uyandıgında bütün odaları boş görünce koyarmış
gitmek istiyorsun git bir delikanlı asla vedalaşmazmış
bakma git dışarısı dinamit dışarısı enkaz şunu cebine koy ne olur nolmaz
ihtiyar magdurlarıysık kimsemiz yoktu yaralarımız aman vermiyordu canımıza
kimseye kıymamıştık oysa masumduk rahatsız ediyordu bizi bu yabancı taht
yırtılan bir pankart gibi şehirlerin ortasına çığ düşürdüyse öfkemiz
en az bir karıncanın yüregi kadar namuslu ve çalışkandı ellerimiz
artık bitti diyorsun git kırılsın kapı çerçeve kırılsın bu cam sorma git
dışarı panik dışarı dinamit dışarı izdiham biliyorum seni vuracaklar bu akşam
durma git kafamı yumruklayıp ardın sıra aglarsam Şeref sizim
Son düzenleyen firari eşkiya; 22 Şubat 2006 13:34
