Varlığım seni yoruyorsa
ben giderim...
Rüyalarıma giren güzel yüzünü
hafızamdan silemem belki ama
giderim...
sensiz geçen her anıma lanet ederken
bir ömrümü sana harcar
yinede giderim...
ağlarım belki giderken ama
senin mutluluğun için giderim...
Gözlerin...
ne de güzel bakardı bana
ne de güzel gülerdi...
içten yürekten sarılman yokmuydu
nasıl titretirdi beni
göğsümün kafesine sığmazdı yüreğim
dedim ya varlığım yoruyorsa seni
arkama dahi bakmadan giderim...
yeterki sen mutlu ol sen hep gül
adın gibi...
Edip Çoban