osmanlıca türkçe arapça farsa dillerinin ortaklığı ile ortaya çıkmıştır.bu yüzden ona ayrı bir dil değil belirli kurallar içerisinde oluşmuş türkçenin farklı bir evresi olarak bakmak gerek tabi bu safhada türkçe isim ve sıfatların yerini arapça ve farsçaları almış türkçe olan kelimeler sadece cümle sonlarındaki yüklemle sınırlı kalmıştır :eylesen tutiye talimi eda yı kelimat papağana kelimeleri güzel söylemeği öğretirsen. her şe y bir tarafa osmanlıca yı kullanan baki nedim nefi ruhi gibi sanatçıların ellerinde edebi ince bir dil halini almıştır