Her aşk kendi masalını yarattı; beni perilere bıraktı, seni kaf dağının
ardına attı derler ya hep...
Benim sevda yolculuğumda sen en güzel masaldın ya. Hani herşeydin ya, hani
hep yanımdaydın ya....
Yada belkide hiç yoktun, ben sadece var olduğunu düşünmüştüm....
Hiç yaşanmamış bir sevdada, sen hiç yaşayamadığımdın...
Yüreğim ellerinde ne güzelde duruyordu... Sen alırken sormamıştın.. Alıp
gittiğinde ben sormadım. Biliyordum geri vermeyeceğini versende yüreğimin
geri gelmeyeceğini biliyordum..
En çok sende güzeldi En çok senle güzeldi....
Bırakıp gitiğin günden beri kaç gece gecti saymadım, bu yorgun bedenim buna
nasıl dayandı hıc anlamadım..Bilgiğim tek sey vardı... Sen vardın yanımda,
yalnızlığımda, korkularımda, gözyaşlarımda ve aldığım her Nefeste
Sen Nefesimdin.....
Gittin.... Gittiğinden beri hiç yazmadığım cümleler döküldü yüreğimden...
Gidişinin ve senin adına...
Dön diye değil, Sev diye değil... Sadece Bil Diye.....
Sende yüreğimin seni nasıl sevdiğini bil diye... Anladın mı?
Anlamadın değil mi? Boşver anlama... Önemi yoktu değil mi, önemi yoktu senin
için akan yaşların ve senin için solan bakışların...
Kac bakış solmustu ugrunda ve kac göz kurumustu yolunda....
Sen Sevdaya Tutsak; Ben Sana
Sen Aşka Aşık; Ben Sana
Sen Sevilmeye Mahkum; Ben Sensizliğe
Sen ve Ben Farklı Yollarda
Sonsuzluğun getirdiği aşk olsun kağında ve kainatın getirdiği mutluluk olsun
yolunda ve aradığın olsun ömrüne ömür eklediğin....
Son düzenleyen Blue Blood; 25 Şubat 2006 00:00
