Şiir Nehri -1- [Arşiv]

Papatya Tarlasi

Papatya tarlasi...
Bir papatya tarlasi düsün..
Ilkbahar ayi..
Ve sen, onun yanindan gecen yolda yürüyorsun...
Ve o papatya tarlasinda bir papatya dikkatini ceker..
Binlercesinden birisidir ama sen, onun yanina gidersin..
Onda seni ceken bir seyler vardir.
O papatyayi oldugu yerden koparirsin..
Sadece senin olsun istersin, sadece senin..
Ölecegini düsünmeden. Ve gidersin o tarladan...
Icindeki siddetin durduramadigi bir bencillik ama bir o kadar güzel ve hapsedici.
Iste bu TUTKU...

Yine o tarlanin kenarindaki yolda yürüyorsundur..
Yine milyonlarcasi arasinda bir tanesi seni ceker..
Yaklasirsin, yanina gidersin o papatyanin..
Gözlerin baskasini görmez olur o an.
Onun icin herseyi yapmak istersin...
Dokunmak istersin..
Dokunamazsin, orda, onunla ölmek istersin.
Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir baska güzel cicek kokusu gelir burnuna..
Dayanamazsin onun kokusuna..
Unutturur herseyi bir anda ve o kokunun geldigi yöne gidersin..
O papatya orda kalmistir, yüreginin bir kenarinda..
Paylasilmamistir bi cok sey..
Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona..
Iste bu ASK...

Yine o yoldasin..
Papatya tarlasinin yanindan gecen..
Ve yine bir papatya ...
Milyonlarcasinin icinde seni ceker..
Gidersin yanina.. Orda kalakalirsin..
O hic ölmesin diye her seyi yaparsin..
Tüm gücünle onunla olmak istersin..
Oradan seni koparacak hic bir güc olmadigina inanirsin..
Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalirsin...
Iste bu da SEVGI...

AHMET ALTAN

MsXLabs Üye Girişi