Yaşam da aynı
Gelen ve giden insanların telaşları,
Küçük bir sevginin yarattığı
Mutluluk
Ve ayrıca
Küçük bir yıkımın verdiği çile de..
Hepsi aynı
Yaşamakla bitmiyor
Özümsemek gerek hayatı
Her soluğunda hissetmek
Ve burada
Bittiğinde ölüm
Merhaba diyebilmek,
Bilerek umut yakmak ışıkla; elindeki hayata…
Işık yetmezse,
Yeter belki bir bakış,
“yak artık ışıkları,
Gözlerim görmez oldu”
Dememek için
Biraz umut,
Biraz da mutluluk…