Fısıldadı geceye ; su…

Karanlıktı ateş, zemherilere saçlarını savurdu
Uzandı suya özlemle geceyi kavurdu
Dilinde hep aynı biçare şarkı
Hasret dolu her nefes yüreğini yordu.

Fısıldadı geceye ; ateş…

Su dokunursa söndürecekti sevdalı yüreği,
Her sabahın sonunda yalnızlık dururken
El ele tutuşup gezmekti tek dileği
Sarılıp aynı yöne bakabilmekti düşleri

Ateş ve su… Böylesine sevmişlerdi…

Geceyi bekledi delice hasretleri
Elleri bile değmedi oysa…
Sardı sarmaladı; sevişti gölgeleri
Ne fark eder eksik olsa da tenleri…