SENSİZLİĞE...
Yeni bir dünya çizdim kendime
Yeni bir evren kurdum
Açtım baktım içinde sen yoksun yine
Oturdum sessizce ağladım durdum...
Ama yakarım ben bu dünyayı, yıkarım
Yıkıpda karşına yorgun çıkarım.

Bir şehir düşün ki sensiz yaşanılmaz
Söyle ben şimdi ne yapayım
Öyle bir acı ki bu dayanılmaz
Seni nasıl bir kenara bırakayım
İşte yakarım ben bütün aşıkları bakarım
Baktıkça kafayı yine sana takarım.

Niyedir bu gidipde dönmeyişler,özlemler
Duyulmuyormu sesim,çığlığım söyle
Birikirken yüreğim de acı verici elemler
Anlamadım ne biçim bir hayat bu böyle
Ama yakarım ben şehirleri yıkarım
Yıkıpda karşına masum çıkarım.

Kutsadığın yürekten sesleniyorum sana
Kutsayıpda bıraktığın o devasa duygumdan
Ne olursun bir kerecik cevap ver bana
Çıldıracağım;durduğum,sustuğum saygıdan
Değilse yakarım bu yüzden kendimi
Yemin olsun yakarım...
Ben yandıkça dönüpde ateşli gözlerine
Yanışımın,yakılışımın,yıkılışımın
Seyrine bakarım...inan ki bebeğim
Sen gelmezsen gittiğin yerden
Dediklerimi bir bir yaparım...yaparım