Vedalardan kurtalamadığın bir dünyada yaşıyorsan eğer,
kalbin acı kavramına sadıklığını öğrenmelisin.
Umarsızlığıda bir ıssızlıkta terk edip bir vedada ona ediceksen birgün,
belki bir hoşçakal bile demeden,
gitmeden gelmeksizin ikileminde bir hayat yaşayacaksın,
hak etmediğini düşüneceksin buna kendini inandırman elbet zaman alacak ama,
dönüp arkana baktığında objeler beyaz tonla aldıtılırken,
beni ise,
simsiyah sadeliğimle görüceksin.
Matemin göz bebeklerinden ileri gidemeyecek,
gittiğinde bir kaç düş akar belki gözünden,
kıvrılıp sarılırsın yastığına,
masumane bir damla düşer düşene,
haykırışların boğuk boğuk çıkmaya başlar,
yüreğin titrer,
ve başın öne düşer.
Başını kaldırman için yanına çok kişi gelecektir,
sahneler donuk olacaktır,
rolleri yalan dolan sadece gelecektir olan,
ve gitmek için neden arayacaklardır.
Ve sen yine,
yeniden,
yalnız kalacaksın...
. 
