İyi geceler...
Kendimi eksik hissediyorum biraz,
kendim tarafından terk edilmiş.
Soluduğum odanın havası yalnızlık kokuyor,
insan yalnız kaldığı süre içerisinde,
kendine yakınlaşması gereken yerde,
bi o kadar kendinden uzaklaşıyor,
bu sefer yalnız değil yapayalnız hissediyor kendini.
Hepimiz kendimizi başka bir insanda mı buluruz ?
Kuralı bu mudur oyunun ?
Yoksa kurulu bir oyun mudur ?
Peki kendini eksik hissetmemek için,
hep acı mı sipariş etmeli hayattan.
Garip işte oyun ve oyuncular,
çok garip.
Ya da ben her zaman ki gibi saçmalıyorum,
düşlerimle,
düşüncelerimle.
Uyusam iyi olucak,
düşüncesizce,
düşlerimle.
İyi geceler...
