Kapat Perdeleri
Kapat perdeleri!
Kapat ki, yalnızlığın başlasın...
Ürkme!
İyidir insanın kendi kendine kalması.
Alışmalısın...
Mevsime pek gitmiyor
Şimdi o şarkıyı sustur!
Dinleme artık.
Sanma ki aylardan ağustostur...
Duvarlarına yüzümün gölgesi düşerse,
Şaşırma!
Bazı geceler ruhum,
Göç edecektir evine.
Bu akşam tek kişilik yap kahveyi,
Masaya bir tabak eksik koy...
Şimdi rahatça seyret istediğin filmi...
Vaktinde yatıp,vaktinde günaydın diyeceksin.
Kurtuldun dırdırımdan,
Bundan sonra akşamları tek başına içeceksin...
Kitaplarım sana emanet,
Canın sıkıldığında okursun.
Baktın ki işe yaramıyor,
Sen de yırtıp atarsın.
Unutuyordum az daha..
Silme camdan o dörtlüğü olur mu?.
Nasıl olsa kaybolur kendiliğinden...
Bırak, ne olacak?
Hüznüm bir süre asılı kalsın.
Şimdi sen kapat perdeleri!
Kapat ki, yalnızlığın başlasın...
Benden sana..
Bir ates düserde yüregine, ararsan beni sevdigim!
Bil ki yoruldum, gidemedim, uzaklarda degilim.
Yarım kalmıs, caresiz sevdaların, ilk acısında,
Oynanmıs, kırılmıs gönüllerin, son sancısında,
Gidene dökülen gözyasının, her damlasında,
Sevmeye küsmüs yüreginin, tam ortasında,
Yoklugunla beni basbasa bıraktıgın yerdeyim.
Issız, sessiz, kimsesiz, isimsiz bir yerdeyim,
Caresiz, dertli, ümitsiz, sensiz divaneyim.
Yıkılmıs, eskimis, anılarla dolu bir viraneyim,
Gittin, ama unutma, hep o bıraktıgın yerdeyim.
Kalbim kırık, umutlar tükenmis, yıkılmıs hayallerim,
Gönlüm yasta, gözler kurumuş, bos kalmıs ellerim,
Sevgim hüsran, sarkılar hazin, mezar olmus gecelerim,
Cabam nafile, esirin olmusum, hala bıraktıgın yerdeyim.
Bir gün, agır gelirde sevgin, yıkılırsa dünyan basına,
Her gün kırılırsa kalbin, kalırsan kimsesiz bir basına,
Cekip giderse senin gibi, acımadan, kıyma gözyasına,
Yıkılma sen benim gibi hala bıraktıgın yerdeyim....
CANIM.......
