Sen öl şimdi şair! Kesilsin bileklerin
dilinle tükür mürekkebini
Kanına azot karışan ciğerlerinin.
Devrik semalara kurdular cümleyi boz bir tay gibi
Kısrak sütüne tutkun bir oğlandı kendi imgesiyle sevişen şiir
Ensest bekleşmeler çağında bulanık bir katedral gibi yoksun
Çevik kalemlerle çakıldı mum ışığında aydınlanan kümbetlerinin..
Sen öl şimdi şair! Kesilsin bileklerin
dilinle tükür mürekkebini
Som buhrunu işlerken bir ayet gibi toprağın mazbatasına
Afyon kokularıyla oynaşır gibi bekledi mayınlı cümleleri asasında
Kurdu kalemini akşam ****luğuna, bir deli yay gibi
Şiirin kendisiydi şair.. öldürdüğü kendisi..
Sen öl şimdi şair!