BİR GÜN...
Bir gün...bir kozada küçük bir delik açildi...ve bir adam...bedenini bu küçücük delikten
çikarmaya çalişan kelebeği saatlerce seyretti...Sonra...kelebek sanki daha fazla
ilerlemek istemiyormuş gibi durdu...Sanki...ilerleyebileceği kadar
ilerlemişti ve artık daha fazla ilerleyemiyordu....Ve adam...kelebeğe
yardım etmeye karar verdi...Eline bir makas aldı ve kozayı keserek deliği
büyüttü...Kelebek kolayca dışarı çıktı...Fakat bedeni kocaman ve
kanatları kuru ve buruşuktu...
Adam...kelebeği izlemeye devam etti...çünkü zamanla kanatlarının büyüyüp
bedenini taşıyabilecek kadar genişleyebileceğini umut ediyordu...
Fakat bu olmadı!..Gerçekte...kelebek ömrünün geri kalanını
kocaman bedeni...kuru...buruşuk kanatları ile etrafta sürünerek geçirdi...
Uçmayı hiç başaramadı...Adamın bu aceleci iyiliği içinde
anlayamadığı...bu kısıtlayıcı kozanın ve
kelebeğin o küçücük delikten dişari çıkmak için verdiği mücadelenin...
kelebek için gerekli olduğuydu...çünkü bu...Tanrı'nin...yaşam
sıvısının kelebeğin bedeninden kanatlarına doğru
akmasını sağlamak için bulduğu yoldu...böylece kelebek kozadan
kurtulduğu anda uçmaya hazır olabilecekti...
Güç istedim...
Ve Tanrı...beni güçlü yapmak için karşıma zorluklar çıkardı...
Bilgelik istedim...
Ve Tanrı bana çözmek için sorunlar verdi...
Zenginlik istedim...
Ve Tanrı çalişmak için bana beyin ve güçlü kaslar verdi...
Cesaret istedim...
Ve Tanrı üstesinden gelmem için bana tehlike verdi...
Sevgi istedim...
Ve Tanrı yardim etmem için bana sorunlu insanlar verdi...
İyilik istedim...
Ve Tanrı bana fırsatlar verdi...
İstediğim hiçbir şeyi elde etmedim...İhtiyacım olan
herşeyi elde ettim...
