Tek Basima
Ölürken çocuklarimi unuttum
Küçük deniz kirpileriyle sabah
Denedim bütün sabahlari.
Sana sürgünümün sarabini biraktim al
Mumlarini güzelligin ve hiçligin
Bir de kaygumun soluk ellerini.
Denedim bütün ölümleri
Ama görmedim büyülü agaç
Ezilmis sevdalarin giysileri.
Sana ayriligin yayini biraktim al
Bir de adini bilmedigim gökyüzünü
Lamalar gibi kosar bozkirda.
Oysa ölümsüzlük suracikta, kar
Günesi gibi doldurmus odayi, basit,
Anlamsiz ve tek basina.
Ayaklarim hayvan, üstüm basim bitki
Denedim bütün vakitleri al
Baska türlü geçmeyen bir vakitti.
Melih Cevdet Anday
