Platonik


Birtanem,
seni güneş ve ay gibi
gökyüzüne asmışım.
Sabahları sen,
öğlenleri sen,
akşamları yine sen.

Gözlerim hapsolmuş,
çiğ düşen zamanlarda gözlerine.
Her köşe sen, her yön yine sen.
Bir ağ gibi örülmüşsün beynime
başı boş kalmış odamın sessizliğinde.
Geçmiş sen, gelecek yine sen.

Şu anda sen gökteki tuttuğum yıldızımsın.
O kadar yakın, bir o kadarda uzaksın ki..
Uzanan elimin rüzgarından,
sanki hemen kaybolacaksın serap gibi.
Sanki hemen kavuşacak dalgalar gibi elime
karanfil kokan saçların,
dudakların, yanakların ve
anlayamadığım o gözlerin.

Seni güneş ve ay gibi
gökyüzüne asmışım birtanem.
Sabahları sen,
öğlenleri sen,
akşamları yine sen.


Kadir Karasüleymanoğlu